Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Panicum miliaceum subsp. ruderale & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Mi-menut

Panicum miliaceum subsp. ruderale

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Mi-blanc, Pichot-mi, Mi, Panisso.

Noms en français : Millet, Millet d'Inde.

Descripcioun :
Aquest mi-menut "fèr" trachis dins li champ cultiva e en ribo d'aigo. Soun enflourejado èi clinado e porto de "gròssis" espigueto (en couparesoun emé lou mi-prim) de 4 à 5,5 mm . Li guèno di fueio soun peréu proun pelouso. Au contro de la meno cultivado, subsp. miliaceum, pèr la fèro, lis espigueto toumbon rapidamen e rèston pas pourtado pèr la planto.

Usanço :
Lou mi-menut "fèr" sèmblo d'óurigino recènto que vendrié dóu mi-nenut cultiva que sarrié retourna vers uno formo pu sóuvajo. De tout segur li grano soun manjadisso, es uno planto interessanto d'un poun de vist dieteti.

Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1,2 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Panicum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 20 à 30 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Juliet à óutobre

Liò : Champ - Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Asìo
Ref. sc. : Panicum miliaceum subsp. ruderale (Kitag.) Tzvelev, 1968

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Panicum miliaceum subsp. ruderale & Taraxacum officinale

R
ges
RR
RR
RR
ges
ges
ges

Coumpara Mi-menut emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò